ابوالفضل مرادی؛ سید محسن حجت خواه؛ محمد سجاد صیدی
دوره 6، شماره 1 ، خرداد 1402، ، صفحه 21-32
چکیده
خانواده کوچک‌ترین واحد اجتماعی است و ثبات یا ناپایداری‌اش بر اعضای خانواده و جامعه تاثیرات منفی مکرری بر جای خواهد گذاشت. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خود ارزشیابی مرکزی بر ملاک‌های همسرگزینی ...
بیشتر
خانواده کوچک‌ترین واحد اجتماعی است و ثبات یا ناپایداری‌اش بر اعضای خانواده و جامعه تاثیرات منفی مکرری بر جای خواهد گذاشت. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خود ارزشیابی مرکزی بر ملاک‌های همسرگزینی در مردان مجرد در سن 35-20 سالگی (سن ازدواج) می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل مردان مجرد در سن 35-20 سالگی (سن ازدواج) شهرستان ملایر در سال 1400 بود که از بین آنها تعداد 200 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خود ارزشیابی مرکزی جاج و همکاران (2003) و پرسشنامه ملاک‌های انتخاب همسر شوارتز و هاسیبروک (2012) بود. دادهها بهوسیله ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان تجزیه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که با افزایش خود ارزشیابی مرکزی، میزان کیفیت معیارهای همسرگزینی افزایش پیدا خواهد کرد. بنابراین معیارهای همسرگزینی در مردان مجرد با خودارزشیابی مرکزی افراد، ارتباط دارد.
