مرکز خدمات روانشناسی و مشاوره فرح بخش(با مشارکت انجمن علمی مشاوره ایران)فصلنامه پژوهش های کاربردی در مشاوره2676-53226120230522The effectiveness of life therapy on passion for life, life expectancy and quality of life in infertile womenاثربخشی زندگی درمانی بر اشتیاق به زندگی، امید به زندگی و کیفت زندگی در زنان نابارور1938705015FAرمضان حسنزادهاستاد گروه روانشناسی ، واحد ساری، دانشگاه آزاداسلامی ، ساری، ایران9362-4746-0002-0000فاطمه طالبیکارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشکدهی علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی،ساری، ایران0000-0001-9679-1721Journal Article20230512The purpose of this study is to investigate the effectiveness of life therapy on life satisfaction, life expectancy and quality of life in infertile women. The statistical population of the research included all infertile women who referred to the specialized gynecology and obstetrics clinic in Sari city in 1401 with the number of 37 people. For sample selection, 30 people who have been diagnosed with infertility were selected by non-random sampling method and randomly placed in two groups of 15 people, control and experimental. Then both groups were given the questionnaires of enthusiasm for life, life expectancy and quality of life in three stages of pre-test, post-test and follow-up. The data was analyzed using mixed variance analysis by SPSS software. The findings showed that life therapy in infertile women was better for the variables of passion for life (p=0.000, F=20.045), hope for Life (p=0.000, F=31.190) and quality of life (F=12.556, p=0.001) were effective, so it can be concluded that life therapy increases passion for life, hope for life. And the quality of life affects infertile women.هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زندگی درمانی بر اشتیاق به زندگی، امید به زندگی و کیفت زندگی در زنان نابارور میباشد.این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان نابارور مراجعه کننده به کلینیک تخصصی زنان و زایمان در شهرستان ساری در سال 1401 با تعداد 37 نفر بود. برای انتخاب نمونه 30 نفر از این افراد که تشخیص ناباروری را دریافت کردهبودند با روش نمونهگیری غیرتصادفی انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره گواه و آزمایش قرار گرفتند سپس هر دو گروه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری پرسشنامههای اشتیاق به زندگی ، امید به زندگی و کیفیت زندگی در اختیار آزمودنیها قرار گرفت. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته به وسیله نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافتهها نشاد دادند زندگی درمانی در زنان نابارور به ترتیت برای متغیر های اشتیاق به زندگی ( 000/0 p=،045/20 F=) ،امید به زندگی ( 000/0 p=،190/31 F=) و کیفیت زندگی ( 001/0 p=،556/12 F=) اثر بخش بود از همین رو میتوان نتیجه گرفت زندگی درمانی بر افزایش اشتیاق به زندگی، امید به زندگی و کیفت زندگی در زنان نابارور تاثیر دارد.https://www.jarci.ir/article_705015_664cf130e1687d76e2c29d69f4890a37.pdfمرکز خدمات روانشناسی و مشاوره فرح بخش(با مشارکت انجمن علمی مشاوره ایران)فصلنامه پژوهش های کاربردی در مشاوره2676-53226120230522Investigating the effect of central self-evaluation on spouse selection criteria in single men at the age of 20-35 (marriage age)بررسی تأثیر خود ارزشیابی مرکزی بر ملاکهای همسرگزینی در مردان مجرد در سن 35-20 سالگی (سن ازدواج)2132706329FAابوالفضل مرادیگروه مشاوره، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایرانسید محسن حجت خواهگروه مشاوره، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایرانمحمد سجاد صیدیگروه مشاوره، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران0000-0002-5118-8643Journal Article20230603The family is the smallest social unit and its stability or instability will leave frequent negative effects on family members and society. Based on this, the aim of the current research is to investigate the effect of central self-evaluation on the criteria of choosing a wife in single men at the age of 20-35 (marriage age). The current research is applied in terms of purpose and correlational in terms of descriptive method. The statistical population consisted of unmarried men aged 20-35 (marriage age) of Melair city in 1400, from which 200 people were selected as a sample by cluster random sampling. The research tools included the central self-evaluation questionnaire of Judge et al. (2003) and the questionnaire of criteria for selecting a spouse by Schwartz and Hassibrook (2012). Data were analyzed by Pearson correlation coefficient and simultaneous regression analysis. The results showed that with the increase of central self-evaluation, the quality of mate selection criteria will increase. Therefore, the criteria for choosing a wife in single men are related to the central self-evaluation of people.خانواده کوچکترین واحد اجتماعی است و ثبات یا ناپایداریاش بر اعضای خانواده و جامعه تاثیرات منفی مکرری بر جای خواهد گذاشت. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر خود ارزشیابی مرکزی بر ملاکهای همسرگزینی در مردان مجرد در سن 35-20 سالگی (سن ازدواج) می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری شامل مردان مجرد در سن 35-20 سالگی (سن ازدواج) شهرستان ملایر در سال 1400 بود که از بین آنها تعداد 200 نفر به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خود ارزشیابی مرکزی جاج و همکاران (2003) و پرسشنامه ملاکهای انتخاب همسر شوارتز و هاسیبروک (2012) بود. دادهها بهوسیله ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان تجزیه تحلیل شدند. نتایج نشان داد که با افزایش خود ارزشیابی مرکزی، میزان کیفیت معیارهای همسرگزینی افزایش پیدا خواهد کرد. بنابراین معیارهای همسرگزینی در مردان مجرد با خودارزشیابی مرکزی افراد، ارتباط دارد.https://www.jarci.ir/article_706329_0d1cc03e6cf182e5dd796dc46edba0a8.pdfمرکز خدمات روانشناسی و مشاوره فرح بخش(با مشارکت انجمن علمی مشاوره ایران)فصلنامه پژوهش های کاربردی در مشاوره2676-53226120230522Examining the psychometric properties of the Emotion Regulation Strategies Questionnaire and Distress Tolerance Questionnaire in high school studentsبررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان و پرسشنامه تحمل پریشانی در دانشآموزان متوسطه3353708235FAفاطمه کیانفردانشجوی دکتری مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران0000-0003-4528-9744فهیمه باهنردانشجوی دکتری مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران0000-0002-9230-2297محیا صنیعی منشکارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، البرز، ایران0000-0002-0034-4212Journal Article20230527The aim of the present study was to investigate the psychometric properties of questionnaires of emotion regulation strategies and distress tolerance in students. The research method was descriptive and the statistical population of the present study was made up of all the secon year high school students of Lorestan province in the academic year of 1402-1401. A number of 348 of these people were chosen by available sampling method and responded individually to the scales of emotion regulation strategies (ERQ) and distress tolerance (DTS). Cronbach's alpha coefficient, concurrent validity, content validity and construct validity (confirmatory factor analysis) were used for data analysis. The data was analyzed with the help of Excel, SPSS-25 and AMOS-24 software. The results of the internal consistency coefficient showed that this scale has good reliability. Also, the results of content validity (examination of expert opinions), concurrent validity (significant positive correlation between two scales and subscales at P<0.05 level) and construct validity (RMSEA<0.08, CFI>0.9, GFI >0.9) are approved. The results of this research showed that these scales have good reliability and validity in the Iranian population and are suitable self-assessment scales for clinical and research situations.هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان و پرسشنامه تحمل پریشانی در دانشآموزان بود. روش پژوهش توصیفی بود و جامعه آماری پژوهش حاضر را همه دانشآموزان دوره متوسطه استان لرستان در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل دادند. تعداد 348 نفر از این افراد به شیوه نمونهگیری دردسترس انتخاب و به صورت انفرادی به مقیاسهای راهبردهای تنظیم هیجان(ERQ) و تحمل پریشانی (DTS) پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از ضریب آلفای کرونباخ، روایی همزمان، روایی محتوا و روایی سازه (تحلیل عامل تأییدی) استفاده شد. دادهها با کمک نرمافزارهای Excel، SPSS-25 و AMOS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از ضریب همسانی درونی نشان داد که این مقیاس از پایایی مناسبی برخوردار است. همچنین نتایج حاصل از روایی محتوا (بررسی نظر متخصصان)، روایی همزمان (همبستگی مثبت معنادار میان دو مقیاس و خرده مقیاس ها در سطح P<0/05) و روایی سازه (RMSEA<0/08, CFI>0/9,GFI>0/9 ) مورد تایید هستند. نتایج این پژوهش نشان داد که این مقیاسها پایایی و روایی خوبی در جمعیت ایرانی دارند و مقیاس خودسنجی مناسبی برای موقعیتهای بالینی و پژوهشی میباشند.https://www.jarci.ir/article_708235_96856564da01476278d21c018cfed606.pdf