شراره کاشی پز طهرانی؛ معصومه اسمعیلی
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 63-82
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، تبیین نقش رقابتجویی در پیشبینی میزان پرخاشگری جوانان با نقش واسطهگری تعاملات خانوادگی میباشد. به منظور سنجش رقابتجویی از پرسشنامه استاندارد ماکسول و موریس (2007)، ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر، تبیین نقش رقابتجویی در پیشبینی میزان پرخاشگری جوانان با نقش واسطهگری تعاملات خانوادگی میباشد. به منظور سنجش رقابتجویی از پرسشنامه استاندارد ماکسول و موریس (2007)، برای پرخاشگری از پرسشنامه باس و پری(1992) و در نهایت برای سنجش نقش واسطهای تعاملات خانوادگی از پرسشنامه 10 سوالی دیوید السون و هاوارد بارس(1985) استفاده شده است. روایی و پایایی این پرسشنامه در این تحقیق و تحقیقات مشابه به تایید رسیده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که همه فرضیههای فرعی پژوهش به همراه فرضیه اصلی اول با اطمینان 95% با توجه به سطح معناداری پایینتر از 0.05 مورد تأیید قرار میگیرند؛ بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش بین نقش رقابتجویی در ابعاد رضایت خاطر ناشی از دستیابی به عملکرد بهتر، اشتیاق به برد، انگیزه برای تلاش، احساس رضایت از انجام صحیح تکالیف و ترجیح به انجام کارهای سختتر با پیش بینی میزان پرخاشگری جوانان رابطه معناداری وجود دارد. رقابتجویی سالم اگر در مسیر خود قرار گیرد میتواند مانع از بروز پرخاشگری در بین نوجوان پسر گردد، همچنین تعاملات خانوادگی نتوانسته است پرخاشگری ایجاد شده در زمان رقابت را کاهش و یا تعدیل کند.