فاطمه فروزانفر؛ فریده دوکانه‌ای
دوره 4، شماره 3 ، آذر 1400، ، صفحه 39-58
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش طرحواره درمانی یانگ بر تابآوری و سبکهای فرزندپروری مادران دانشآموزان متوسطه دوم منطقه 5 شهر تهران(پونک) بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش طرحواره درمانی یانگ بر تابآوری و سبکهای فرزندپروری مادران دانشآموزان متوسطه دوم منطقه 5 شهر تهران(پونک) بود. پژوهش حاضر از نوع مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه مادران دانشآموزان متوسطه دوم منطقه 5 شهر تهران (پونک) در سال تحصیلی 1398-1399 تشکیل می دادند که تعداد آنها 1400 نفر میباشند. روش نمونهگیری این پژوهش به صورت خوشهای بود که تعداد گروه نمونه شامل 30 نفر (15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل) به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. شرکتکنندگان در مراحل پیشآزمون و پسآزمون ، مقیاسهای تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و فرزندپروری (بامرین، 1998) را تکمیل کردند و آزمودنیهای گروه آزمایش طی 10 جلسه 60 دقیقهای تحت آموزش طرحواره درمانی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که، آموزش طرحواره درمانی بر تابآوری با اندازه اثر (65/0) بیشترین تاثیر و پس از آن بر سبک فرزندپروری سهلگیرانه با اندازه اثر (52/0) و سپس بر سبک فرزندپروری قاطعانه با اندازه اثر (4/0) و در آخر بر سبک فرزندپروری مستبدانه با اندازه اثر(39/0) بیشترین تاثیر را داشته است. با توجه به نتایج میتوان گفت که، طرحواره درمانی یانگ بر بهبود تابآوری و سبکهای فرزندپروری مادران دانشآموزان مقطع متوسطه دوم تاثیر دارد.
