برنامه ریزی عصبی - کلامی به ارتباط های مشخص بین فرآیندهای عصب شناختی، زبانی و الگوهای رفتاری که یادگیری آن از طریق برنامهریزی است، اشاره میکند. هدف اصلی پژوهش بررسی اثربخشی برنامهریزی عصبی ...
بیشتر
برنامه ریزی عصبی - کلامی به ارتباط های مشخص بین فرآیندهای عصب شناختی، زبانی و الگوهای رفتاری که یادگیری آن از طریق برنامهریزی است، اشاره میکند. هدف اصلی پژوهش بررسی اثربخشی برنامهریزی عصبی –کلامی(NLP) بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه در مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهر یزد بود. این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و با استفاده از گمارش تصادفی بود. نمونه این پژوهش را 30 نفر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش مقیاس تجدیدنظر شده تأثیر رویداد (ویس و مارمر، 1979) بود. طرح آزمایشی در 10 جلسه به گروه آزمایشی ارایه شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرمافزار SPSS-23 و آزمون آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه ریزی عصبی –کلامی بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه تأثیر داشت (05/0p<). همچنین در دوره پیگیری دو ماهه نیز اثربخشی برنامه ریزی عصبی –کلامی بر کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه اثربخش بود (05/0p<). لذا پیشنهاد می شود در پژوهش های آینده از این درمان برای کاهش مشکلات روانشناختی و رفتاری افراد سود جست.