ماه منیر چیت ساز اصفهانی؛ زهرا یوسفی
دوره 3، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 83-106
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش کیفیت زندگی درمانی بر کاهش تعارضات و ابعاد آن صورت گرفته است. پژوهش آزمایشی و از نوع نیمه آزمایشی بود. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش کیفیت زندگی درمانی بر کاهش تعارضات و ابعاد آن صورت گرفته است. پژوهش آزمایشی و از نوع نیمه آزمایشی بود. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری عبارت بود از کلیه زنان متأهل شهر اصفهان. نمونه این پژوهش شامل 40 نفر داوطلب بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار بود، گروه آزمایش هشت جلسه 90 دقیقهای بستهی آموزشی را دریافت کردند. ابزار پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ-R)، (تجدید نظر شده 1375) بود. هر دو گروه در دو مرحله پیش آزمون، پس آزمون در معرض ارزیابی قرار گرفتند. به منظور بررسی و تجزیه تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی (کواریانس چند متغیری) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان داد در گروه آزمایش پس از ارائه بستهی آموزشی کیفیت زندگی درمانی، تعارضات زناشویی به طور معناداری کاهش یافته است. طبق یافته های این پژوهش میتوان گفت کیفیت زندگی درمانی روش مناسبی برای کاهش تعارضات زنان متأهل شهر اصفهان بوده است.